UCIECZKA W MALOWANIE

      Maluję, kiedy mnie już naprawdę przyciśnie. A to nie ma czasu, a to farb, a to odpowiednich kolorów a to podkładu - a najczęściej wszystko po trochę... Ale kiedy już się z a to wezmę, nie umiem zostawić obrazu nieskończonego. Zdarzyło mi się to raptem dwa razy. I o dwa za dużo. Próba dokończenia pierwotnej wizji po jakimś czasie jest jak malowanie nowego obrazu. Aktualny nastrój ma wpływ na to, co dalej. I tak z niewinnego i jasnego obrazu  "Kobiety w kwiatach" powstało coś całkiem innego, niż pierwotnie myślałam. Pierwotna wizja mi uciekła. I w ten sposób ze starej "Kobiety w kwiatach" została tylko ona. Reszta jest "z innej bajki".

       Dlatego myślę, że czasem chyba lepiej nie kończyć wcale, jeśli raz się przestało. Albo nie zaczynać...

Próba dokończenia