CERAMIKA TO PASJA  Z SERCA

     Chyba mam jej korzenie w sercu! Ceramika jest cudowna!

Co mam dodać? Robiliście coś kiedyś z gliny?  Ja wcześniej miałam z nią do czynienia raz. Bardzo mi się podobało! A teraz? Hm... zaryzykowałabym diagnozę: zakochana. Oby nie na zabój:)) przydałoby sie jeszcze coś porobić:) 

Kiedy pracuję z gliną, myśli zwalniają a nerwy same usypiają... dotyk i jedwabistość gliny powodują, że człowiek zapomina o wszelkim zmartwieniu a mnie aż przechodzą ciarki z przyjemności:) Trzeba wiedzieć, że gliny są różne i te z szamotem są nieco "surowsze" w odbiorze, więc romans z nimi nie kończy się tak samo, jak z tymi o dotyku satyny:))  ale za to są one podporą do większych rzeczy i rzeźb, więc jestem im wdzięczna za ich siłę zawartą w tym właśnie szamocie! 

Bajki ciąg dalszy: Kiedy czekam nad piecem, żeby po kilkunastu godzinach zajrzeć jak złodziej pod pokrywę i przekonać się, co tam się urodziło... :))  Och, nie wyobrażałam sobie nigdy, że ten proces tak nieznośnie długo może się przeciągać! A jednak! Ostatnie sto stopni po wyczekanych dziewięciuset  czy tysiąc dwieście -  opada najwolniej na świecie i kiedy jestem tuż , tuż u celu - właśnie ten moment przeciąga się  czasem przez kilka godzin...:) Jednak kilka piecy udało mi sie już otworzyć!

Z ogromną przyjemnością przedstawiam Wam moje prace.

Cieszcie sie nimi razem ze mną, czerpcie przyjemnosć z patrzenia na nie i kupujcie oczywiście!:) Pieniądze z tych prac POŚMIERTNIE kompletnie nie będą mi potrzebne!

Próba dokończenia